miércoles, 30 de abril de 2014
domingo, 27 de abril de 2014
La participación de Marco :-)
Ten doce anos,
e toquéa a sesta de vellíño.
O terror das tòpias,
mesmo de coéllos.
Do que fuxía a gran rata de río.
Agora todo son melindres......
Bo colchón,
en recibir raiólas.
E gran desexo de agarimo,
que amosa en descaro.
Hoxe notéi que róe mal o penso,e toquéa a sesta de vellíño.
O terror das tòpias,
mesmo de coéllos.
Do que fuxía a gran rata de río.
Agora todo son melindres......
Bo colchón,
en recibir raiólas.
E gran desexo de agarimo,
que amosa en descaro.
tocará enxúndia mol.
Que non hai encías eternas,
nin colmillo que non se atranque.
É o meu derradéiro...
Cando Tigris me falle,
nin un sucesor....
Que mágoa tan grande,
denantes unha lea.
Pasamentos variádos,
leváronnos ate aqui, os dous.
"Tigris", a sombra do meu preferído,
case tres anos que se fói "Dous"
Chegóuche o tempo do teu reinado,
exércelo na proba de sofás, butacas, sillas, sillóns, camas, alfombras grosas, ou rodapé o sol.
Meu gatiño vello,
meu compañeiro.
Quen a tua sorte tivera...
Aínda que tamén sofres de soedáde.
Moito che agradézo,
que mais levadéira fagas a miña.
De cando recapitulacións
Del encuentro con Marité.
Saía coa camisa abrochada ate o último botón, as moedas xustas para o billete, e unha nota con todo o que tiña que facer no dia.
De luns a venres, na perfecta rutina, bebía os minutos coma píldoras dosificadas para un sentimento de vida fel...iz.
O sábado. non había botón, a nota subliñada en laranxa, e o reloxo marcaba diferenza.
O domingo, era o dia.
Nin botón, nin nota, nin reloxo.
Ninguén sabía, case nin el.
Permitíuse deixar unha pequena pista, invisíbel para o que se subía o coche.
Ninguén miraba a parte de atrás...
De luns a venres, na perfecta rutina, bebía os minutos coma píldoras dosificadas para un sentimento de vida fel...iz.
O sábado. non había botón, a nota subliñada en laranxa, e o reloxo marcaba diferenza.
O domingo, era o dia.
Nin botón, nin nota, nin reloxo.
Ninguén sabía, case nin el.
Permitíuse deixar unha pequena pista, invisíbel para o que se subía o coche.
Ninguén miraba a parte de atrás...
viernes, 25 de abril de 2014
Marité Prieto. Micro.

Ah! e mira a neta dos de Máquez, dísque lle van dar unha beca, polo listíña que é.
Por certo: a rapaza dos González, nunca ven tan despeináda coma ti, trae as trenciñas coma se lle ...las acabaran de facer.
Ti non ves? que non eres capaz de ir a misa a hora?, e sentarte como Deus manda coas rapazas da túa idade?
Que odiosas comparacións....
A filla dos Pérez, acabóu roubando no banco Sabadell, onde entróu a traballar. As cartillas dos de Alemania, eran un lío...bárbaro.
A neta dos de Máquez, botóuse a mala vida, despois de se separar dun matrimonio aparentemente feliz. El era un Notario de moi boa familia. Ela gasta a pasta que lle correspondéu de sofrimento en desfrutar dos homes dos que gosta, sen importar nacionalidade nin idade. Os González, din que non saben nada dela dende hai moito...
O cura, que dicía misa cando era nena, está casado, e vive en Carballíño con unha muller que era catequista. Teñen un bar, é el prepara unha carne asada que é gloria bendíta. Ela non.
Eu, sego na mesma liña...
Sempre fun asi.
As farolas, acaban collendo ferrúxe cos anos, e xa non sabes cal foi colocada no muro de pirmeira. Ver más
lunes, 7 de abril de 2014
Pai en abril / Pai

Lapices en luns.
Paixóns que medran.
En posibilidades infinitas.
Aceptando....
Límites.
Querido meu pai.
Asi te interpreto de cando novo.
Eu non estaba.
Nin era Abril.
Hoxe si.
Queridíño estas aqui.
Porque estas en min.
Nacin en Máio.
Case...foi en Abril.
E case...case.
Coñeces de verdade quen son.
Papaíńo: percorrin a túa cara.
E tantas veces percorrería.
Hoxe con lápiz.
Pero en ollos cheos de amor.
Rolda eterna, pai.
Na que espero atoparte.
Por decisión de peso.
Espero que che goste.
Xa que suspendía ate en debuxo...
Sei...que hoxe me das matrìcula,
Tirar de memoria,
imaxe desdibuxada.
Esquecídos detalles,
por tanto sen ollarte.
Tanto daria meu pai,
por sentirte a carón.
Soñéite ben anos,
sen querer soñarte.
Tan mal despedído,
apenas un lóstrego.
Volto a meniña,
cando me fas tanta falla.
Meu pai queridíño,
sego a falarche.
En canto un apuro...
pídoche consello.
En canto máis cumplo,
non noto distancia.
Nin canas que péine,
me alonxan de ti.
Alicerces moi fondos,
ancorados quedaron.
Guían os pasos,
que un dia afianzáche.
Ben mo avisáche,
que nada hai fácil.
Terápia de pai,
aínda me sana.
Máis a túa imáxe,
esvaéce segun son.
A esencia máis pura,
resíduo esencial.
Isa non! Isa gaña.
arrecendéndo cada dia.
Pai...meu pai,
sempre a canda min.
domingo, 6 de abril de 2014
jueves, 3 de abril de 2014
Desacreditando el Big Bang
en estados unidos
Un niño autista con mayor CI que Einstein crea su propia teoría de la relatividad
Jacob Barnett, de 16 años, estudia un doctorado en física en la Universidad de Indiana y a los 12 empezó a cobrar un sueldo como profesor adjunto
Jacob Barnett,que cumplirá 16 años en mayo, tiene un coeficiente intelectual (CI) de 170 (más alto que el de Albert Einstein). Desde los 14 años ya estudia un doctorado en física cuántica en la Universidad de Indiana (EE.UU.), donde ingresó con apenas 11. A los 12 empezó a cobrar un sueldo como profesor adjunto, gracias a que empezó a ampliar la teoría de la relatividad de Einstein.
A los 2 años le diagnosticaron autismo moderado, dejó de hablar y se puso a aprender cálculo, álgebra, geometría y trigonometría por su propia cuenta. Y según cuenta su madre, Kristine Barnett, cuando Jake recuperó el habla, aprendió cuatro idiomas.
Sus padres se dieron cuenta enseguida de que Jacob completaba cuadernos de notas con dibujos de formas geométricas complejas y cálculos. A los 3 años, Jake estaba resolviendo rompecabezas 5.000 piezas e incluso estudió un mapa de carreteras del Estado, recitando todas las carreteras y el prefijo de la placa de memoria. Y cuando cumplió 8 años, empezó a asistir a las clases de astrofísica avanzada de la IUPUI (la Universidad de Indiana en Indianápolis).
Ahora, debido a su insomnio, el chico aprovecha las noches para tratar de desacreditar la teoría del Big Bang. Pero desde hace cuatro años también aspira a completar ersión ampliada de la teoría de la relatividad de Einstein.
Su madre decidió entonces enviar un video de su teoría al famoso Instituto de Estudios Avanzados, cerca de la Universidad de Princeton. El profesor de astrofísica del Instituto, Scott Tremaine, confirmó la autenticidad de la teoría de Jake y en un correo electrónico a la familia Barnett escribió: "Estoy impresionado por su interés en la física y la cantidad de material que ha aprendido hasta ahora. La teoría en la que él está trabajando involucra varios de los problemas más difíciles de la astrofísica y física teórica. Cualquier persona que los resuelve estará en la línea de recibir un premio Nobel".
martes, 1 de abril de 2014
Suscribirse a:
Entradas (Atom)